15 жилийн өмнө 9-р сарын 1-ний өдөр домогт Nokia 3310 мэндэлсэн юм. Түүнийг хүндэтгэлтэйгээр сүүлийн замд нь үдэх гэж яарсны хэрэггүй. Одоо болтол амьд сэрүүн бүрэн ажиллагаатай утас надад байж л байна. Хөөрхий, сүүлийн үеийн шинэ утаснуудын өмнөөс санаа нь зовоод зүтгэсээр л байгаа.
Одоогоор үүргээ ямар нэгэн асуудалгүй гүйцэтгэсээр л, үнэндээ хоёр удаа зайг нь солихоос өөр аргагүйд хүрсэн. Нэг ёсондоо, нэг зай нь 5-6 жил үхэн хатан зүтгэж байгаа гэсэн үг юм. Энэ хугацаанд юу эсийг туулах вэ дээ. 45 – 48 удаа газар уналаа (үнэндээ би өөрөө 30 гаргаад тоог нь алдсан), нэг нь бүр гаражны дээвэр дээрээс шүү. Гар утас маань газар унаад л газраар нэг тарна, цуглуулаад л буцааж хийгээд ямар ч асуудалгүй үүргээ гүйцэтгэсээр л… Гар утас гэмээргүй Калашников автомат буу л гэмээр санагддаг юм. Энгийн, бат бөх.
Утас биш алх. Үүгээр хадаас хадаж болно л гэдэг юм, гэхдээ би тэгж үзээгүй. Бас нэгэн жишээ, харанхуй бүрийгээр тань руу хэн нэгэн дайрлаа гэж бодоход энэ утсыг биеэ хамгаалах зэвсэг болгон хэрэглэж болно. Утастай ямар ч муу зүйл болохгүй, харин хөөрхий муу этгээдэд л гэмтэл учирна.
Зайны хувьд тусдаа ярих хэрэгтэй. Нэг цэнэглэсэн байхад 6-7 өдөр зогсоо зайгүй хэрэглэнэ. Тэгвэл орчин үеийн ухаантнууд яаж ажилладаг билээ дээ?
Нэг ёсондоо, миний утас 9-р сарын 1-нд 15 насныхаа ойг тэмдэглэсэн. Насанд хүртлээ муу зүйл тохиолдохгүй гэж найдаж байна.
Зочин
2015/09/16 at 11:46
oilgosonguie yu ch geh geed bgan hun zoddog utas ch genu